Felieton nr 2 - Pytanie "Jakiej muzyki słuchasz?"

Nienawidzę tego pytania. Dlaczego? Po prostu nie potrafię na nie odpowiedzieć. Mam użyć jakiegoś przymiotnika? Różnej, ciekawej, a może głośnej? Zapewne oczekujesz, że podam Ci ulubiony gatunek? To nie ma sensu... Słucham praktycznie wszystkich gatunków - to zależy od mojego nastroju, okoliczności, sytuacji itd. W pierwszy dzień wakacji słucham leniwego i słonecznego reggae; w chwilach smutku powolnych ballad o głębokim przesłaniu; na imprezie techno; na uspokojenie muzyki symfonicznej, klasyki; testując nowe głośniki słucham dubstepu; a gdy chce zagłuszyć remont u sąsiadów włączam metal. Nie mam ulubionego gatunku. W każdym z nich są natomiast piosenki lepsze i gorsze. Słucham tych (moim zdaniem) lepszych. Nie chce mówić tego co napisałem powyżej każdej napotkanej osobie. Po prostu nie pytaj. Słuchaj.

Felieton nr 4 - Znacie te "gwiazdy"?

Dzisiaj kilka słów o programie X Factor. To już tradycja, że w finale uczestnicy "mogą zaprosić" polską lub ogólnoświatową gwiazdę i zaśpiewać z nią w duecie. Oczywiście, tak naprawdę wybierają producenci, a TVN oszczędza... Ella Eyre, Cris Cab, Jessie Ware. Nie znam żadnej z tych gwiazd, a jakieś tam pojęcie o muzyce mam. Pojęcie o muzyce ma także znany niektórym krytyk muzyczny, (który ma w swojej domowej kolekcji kilkadziesiąt tysięcy płyt z muzyką) oraz były perkusista zespołu Klatu - Kuba Wojewódzki. Nie boi się on przed trzema milionami Polaków, na antenie przyznać, że zupełnie nie zna Crisa Caba albo Ella Eyre i nigdy o nich nie słyszał (załączam jeden z tych fragmentów) - za to go cenię. A biorąc pod uwagę, że Kubuś za jeden odcinek XF dostaje podobno ok. 50 tysięcy zł, to on sam też się ceni. Ale wróćmy do tematu... Skoro już TVN zaprosił takie renomowane "gwiazdy", to przynajmniej mogliby dobrze podobierać duety gwiazda-uczestnik. Bo co z tego, że np. Marta Bijan sama śpiewa świetnie, a Cris Cab być może też (nie znam, więc nie wiem). Razem brzmią po prostu słabo, mają odmienne i zupełnie do siebie niepasujące głosy. Jeden wielki dysonans! Pomijam już fakt, że uczestnik, który ma bardziej znaną gwiazdę, ma o wiele większe szanse na wygraną - tak było na przykład rok temu, gdy w duecie ze zwyciężczynią zaśpiewała Edyta Górniak.

http://xfactor.tvn.pl/wideo,2103,v/duet … 89338.html

Felieton nr 6 - Krótka dyskusja o guście

Ciekawym zjawiskiem jest sekcja muzyczna na YouTube. Gangnam Style i jego 2 miliardy wyświetleń potrafię jeszcze zrozumieć - jest to pewnego rodzaju ciekawostka, dzięki której możemy poznać zupełnie inną kulturę, posłuchać tego z czym mają do czynienia na co dzień Koreańczycy - mimo, że nie jest to muzyka najwyższych lotów, to jest tak odmienna od utworów które słyszymy w radiu, że aż chce się obejrzeć jej teledysk więcej niż jeden raz (nie wspominając już o kroku tanecznym). Jednakże "Baby" Justina Biebera (850 000 000 wyświetleń) czy polskiego "Ona Tańczy Dla Mnie" zespołu Weekend (62 000 000 wyświetleń) nie potrafię zrozumieć. Ale jeśli to jest takie popularne, to znaczy, że ludziom się to podoba, że trafia im do gustu... No właśnie gust! Jest powiedzenie, że "O gustach się nie dyskutuje" - ja jednak złamię tą zasadę i chwilę się nad tym zastanowię. Każdy ma własny gust muzyczny. Każdy z nas słucha muzyki, jednak mało kto robi to naprawdę świadomie. Ludzki mózg ma to do siebie, że lubi pewien rodzaj powtarzalności - ludziom podoba się to, co już kiedyś słyszeli; wpadło im jednym uchem, wypadło drugim - ale właśnie to co zostaje pomiędzy jest zaskakujące, i gdy po raz kolejny usłyszymy dany przebój na przykład w radiu to automatycznie go kojarzymy i stwierdzamy, że nam się podoba. A co leci w tym radiu? To co podoba się ludziom... czyli to co leci w radiu - zamknięte koło - gust średni! Teledysk "Ona Tańczy Dla Mnie" ukazał gust średni Polaków, udowadniając, że melodia ma być jak najprostsza a tekst zrozumiały. Naszym gustem średnim, ogólnonarodowym okazuje się prosta melodia z wiejskiej dyskoteki. Najlepsze w tym wszystkim jest to, że nikt się nie przyzna, że słucha Disco Polo - ach ta hipokryzja...

Jest to fragment mojego artykułu sprzed ponad roku napisanego dla gazetki szkolnej Staszic Kurier.


Na całym świecie najpopularniejszy jest pop. Tylko dlaczego większość ludzi uważa, że jest to gatunek muzyczny? Każdy gatunek muzyczny ma swoje cechy charakterystyczne takie jak rytm, rodzaje instrumentów czy pochodzenie (na przykład reggae: spokojne tempo, miarowy i pulsujący rytm, metrum 4/4 oraz wysunięta na pierwszy plan wyrazista linia basu nadają utworom tego gatunku chilloutowy, nieco hipnotyczny charakter). Jakie są więc wyznaczniki muzyki pop? Pop to skrót od POPULARNA, tak więc muzyka pop musi być popularna, czyli trafiać do gustu średniego. Justin Bieber i jego hit "Baby" jest idealnym przykładem na to, że YouTube, mimo iż czasami jest ratunkiem dla nie znanych, dobrych i ambitnych zespołów (dzięki niemu łatwiej dojdą do szerszej publiki), jest też potwierdzeniem tego co i tak wiemy z innych mediów, że kultura masowa, muzyka pop, wypiera na całym świecie ambitne projekty i dobrą muzykę, a w sercach Polaków goszczą proste, wiejskie melodie. Po tych swoich przemyśleniach dochodzę do wniosku, że YouTube to bardzo dobre narzędzie do sprawdzenia niektórych faktów, tendencji i porównania ich z mediami takimi jak radio, telewizja itp. Niestety prawie zawsze wnioski są przykre...

Felieton nr 8 - W studio telewizyjnym...

Dostałem niedawno zaproszenie do studia telewizji, którą na potrzeby tego artykułu nazwę "X" i miałem okazję podziwiać półfinał programu rozrywkowego "Y" naprawdę na żywo, od tej drugiej strony. W dzisiejszym wpisie podzielę się z Wami moimi doświadczeniami z tego wydarzenia.

Tego, że reakcje publiczności nie są w 100% spontaniczne można się domyśleć. Ale że aż do tego stopnia? Okazuje się, że realizator rozkazuje w odpowiednim momencie wstawać, klaskać, krzyczeć itp. Czasami nawet w tak absurdalnych momentach jak środek zwrotki. Co z tego, że czasami to wszystko zagłusza samych wykonawców, a połowy wypowiedzi jurorów nie słychać. Program musi mieć widownię, a ta ma być uśmiechnięta i zadowolona. W przerwach reklamowych obsługa techniczna tłumaczy bardzo dokładnie jak mamy się zachowywać i co robić po wejściu z powrotem na antenę. Na przykład dostaliśmy "rozkaz", aby podczas wchodzenia jurorów wstać i klaskać bardzo długo i jak najgłośniej, aż do momentu w którym usiądą.

Mam mieszane uczucia. Telewizja zakłamuje rzeczywistość, pokazuje ją przez różowe okulary i wmawia nam, że wszyscy są szczęśliwi i uśmiechnięci. Z drugiej jednak strony, mimo że jest to raczej przymusowa gimnastyka, a nie spokojny koncert, to są to zupełnie inne przeżycia niż oglądając to w telewizji. Siedziałem pośród rodziny jednej z finalistek. Nigdy nie zapomnę tych ogromnych i prawdziwych emocji, wrzasków i wzruszeń jej bliskich i niewyobrażalnie wielkiej radości, gdy usłyszeli werdykt, że ich córka przechodzi do finału.

Felieton nr 10 - Douszne VS Dokanałowe?

Dzisiejszym krótkim wpisem rozpoczynam mini cykl o słuchawkach.
Nie będę się rozwodził nad tym który z tych dwóch typów jest lepszy i dlaczego, ani nad tym dlaczego prywatnie wolę zdecydowanie modele dokanałowe. Chcę jednak zwrócić uwagę na dwie kwestie oraz obalić pewien niezwykle popularny, ale równocześnie absurdalny i błędny mit.

Po pierwsze, większość osób nie dostrzega różnic w budowie takich słuchawek i stosują obie nazwy zamiennie. I to jest kolosalny błąd, bo różnią się one diametralnie!

Słuchawki douszne można porównać do słuchawek nausznych z konstrukcją otwartą. Mają większe membrany, które bardzo przypominają te znane z głośników. Przede wszystkim jednak spoczywają one bardzo płytką w małżowinie usznej, a powietrze może się spokojnie przemieszczać po obu stronach membrany. Właśnie przez te "nieszczelności" słuchawki tego typu w ogóle nie tłumią hałasu zewnętrznego, a jak nastawimy je odpowiednio głośno to same staną się hałasem dla przechodniów.

Słuchawki dokanałowe działają na zupełnie innej zasadzie. Są one wkładane, głębiej do kanału przewodu słuchowego. Prawidłowo włożone dokanałówki tworzą całkowicie zamknięty układ - powietrze znajdujące się między membraną, a błoną bębenkową nie wydostaje się na zewnątrz. Jest to trochę oszukiwanie praw fizyki i zastępowanie regularnych fal dźwiękowych, gwałtownymi zmianami ciśnienia, impulsami. Mimo to, taka budowa słuchawek pozwala usłyszeć w utworach więcej detali (mimo mniejszych membran). Jednakże przede wszystkim dzięki szczelnej, zamkniętej konstrukcji, doskonale tłumią one odgłosy z zewnątrz...

No właśnie i tu przechodzimy do legendarnego już mitu. Większość ludzi wybiera douszne, gdyż wg nich dokanałowe niszczą słuch. Jest właśnie całkowicie na odwrót!!! Jeśli chcesz zadbać o swoje uszy, kup te drugie. Aby "coś" słyszeć w otwartych modelach dousznych, trzeba ustawić głośność na odpowiednio wysokim poziomie. Jeśli zależy nam na całkowitym braku odgłosów z otoczenia, trzeba je nastwaić naprawdę bardzo głośno (tak aby zagłuszały wszystko inne). Dokanałowe modele, dzięki zamkniętej, dobrze tłumiącej konstrukcji pozwalają na usłyszenie każdego szczegółu utworu nawet przy cichym poziomie głośności, gdyż odgłosy otoczenia do nas prawie nie dochodzą.
No ale cóż - ludzie myślą, że skoro wkłada się je głębiej to są pewnie bardziej inwazyjne...

A teraz się przyznać! Kto z Was także był wyznawcą tego mitu ?

Felieton nr 12 - Proste, a piękne

Siedzę sobie w Bieszczadach, nad pięknym zalewem Solińskim i słucham muzyki...
Doszedłem do wniosku, że świetny i piękny utwór nie musi być wcale dziesięciogłosową fugą Bacha - czasami cały urok jest właśnie w prostocie danej melodii. Myślę że najtrudniej jest skomponować prosty i nieskomplikowany utwór, który wpada w ucho i wzrusza. Idealnym przykładem jest tutaj dzieło Yirumy "River Flows in You", którego cover znajdziecie na moim kanale.
Ostatnio robię mały eksperyment i każdej nowo poznanej osobie wysyłam na FB w wiadomości link do tego wręcz banalnego utworu w moim wykonaniu... Okazuję się że dosłownie każdy pisze że to jest cudowne, piękne, a zazwyczaj także wzruszające... Nawet Marta Bijan xD
Pokazuje to, że kompozytorzy mają jeszcze wiele do pokazania - skoro tak mało dźwięków można ułożyć w coś co tak wzrusza...